Махаббат

Махаббат

Кеудемді жаулап алды, бір тәтті мұң,

Серігім күннің көзі, сырласым болды қапас түн.

Жүрегім таппады тыныштықты  ешбір жерден,     

Сағым менен тілегім,   сезімге ерген.

Гүл болып көрінеді  қап-қара тас,

Шабыт келіп қысады, парлатып көзімнен жас.

Махаббат өлшемі жоқ, шексіз сезім,

Шыдамым, бар таусылып,  санамнан кетті төзім.

Көндім мен еріксізден, кеудемдегі бал құмарға,

Жан-тәніммен сүйгенімді, теңедім ақ тұмарға.

Тұмарға еш уақытта, мойнымнан түспейтұғын,

Ес пенен ақылға көнбейтін, сезімнің айтқанын істейтұғын.